Een woningeigenaar is er heilig van overtuigd: de gebreken aan de gevelbekleding van zijn woning zijn als ernstig aan te merken. De aannemer betwist dat er sprake is van een ernstig gebrek en wijst iedere aansprakelijkheid van de hand.
‘De voor- en zijgevel van de woning zijn bekleed met glazen gevelpanelen en koperen beplating. Op de tweede verdieping is de waterkerende en dampdoorlatende folie vergaan, waarmee de kans bestaat dat de houtconstructie achter de gevelbeglazing wegrot.’ De eigenaar vertaalt deze conclusie uit het deskundigenrapport tot de aanwezigheid van een ernstig gebrek. Hij stelt de aannemer aansprakelijk.
In lid 3 van artikel 16 van de Algemene Voorwaarden wordt een ernstig gebrek omschreven als een gebrek dat de hechtheid van de constructie of een wezenlijk onderdeel daarvan aantast of in gevaar brengt, hetzij de woning ongeschikt maakt voor zijn bestemming. De opdrachtgever moet dat ernstige gebrek aantonen.
De arbiter overweegt als volgt. Door twee glaspanelen op de begane grond te verwijderen, is de houten achterconstructie met een folie zichtbaar geworden. De folie is aangetast. Het gemeten vochtpercentage van het houten regelwerk valt met 12 tot 14 procent binnen de normen. Alleen het onderste deel (circa 30 cm) van de verticale regels en de horizontale onderregel van het glaspaneel heeft een hoger percentage: 18 tot 20 procent. Dit laatste is volgens de arbiter nog geen reden voor het ontstaan van houtrot, mits de achterconstructie voldoende wordt geventileerd. Die ventilatie is afdoende.
Naast vervanging van de houten bevestigingsconstructie met folie achter de glasplaten, vordert de opdrachtgever vervanging van de constructie achter de koperen beplating. Dat de folie ook hier is aangetast, heeft hij niet aangetoond en acht de arbiter ook niet aannemelijk. Als al dezelfde waterkerende folie is aangebracht, betekent dit niet automatisch dat die folie, net als achter de glaspanelen, is aangetast. Koperen platen laten immers, anders dan glaspanelen, geen UV-straling door. Straling waartegen de folie niet is bestand.
De gevelpanelen zijn geen onderdeel van de hoofddraagconstructie: het betreft hier een vliesgevel. De gevelbekleding kan worden vervangen zonder dat daarbij de hechtheid van de woning of een essentieel onderdeel daarvan in gevaar komt. Van een ernstig gebrek is dus geen sprake. De aannemer is 15 jaar na oplevering ook niet langer aansprakelijk voor de tekortkomingen in het werk.
De vorderingen van de opdrachtgever worden afgewezen. Hij betaalt de proceskosten à 3750 euro.
Bewerkt naar het desbetreffende verslag van de Raad van Arbitrage
Geschilnummer 35.918
Tekening: Pennestreek/Tony Tati
Dit artikel verscheen in mei 2017 in het blad Aannemer. Klik hier voor een (proef)abonnement.
Discussie zien we graag op Aannemervak, maar wel met respect voor elkaar. Wij vragen daarom om onder volledige naam te reageren. Lees onze andere regels voor discussie hier. Met het plaatsen van een reactie verklaart u zich akkoord met deze regels.