Arbitrage | Problemen na monumentale opknapbeurt

De opknapbeurt van een monumentale woning pakt niet zo goed uit als verwacht. De opdrachtgever blijft zitten met scheurvorming in tegelwerk en lekkage. De aannemer draagt allerlei oorzaken aan, al houdt geen enkel argument stand.

Scheuren in het wandtegelwerk van de badkamer en lekkage, zowel bij de doorgang van de klokconstructie als bij de dakrand van de aanbouw. Dat is wat er overblijft na de opknapbeurt van een monumentale woning.
De scheurvorming komt door een combinatie van zaken, schiet de aannemer in de verdediging. De constructie van de woning – op staal – ligt ondiep en op slechte grond, de buitenwanden zijn van halfsteens metselwerk waarbij kalkspecie is gebruikt en de steile kap beweegt bij harde wind. De lekkage bij de klokconstructie komt door de windgevoeligheid van die constructie. De opdrachtgever moet dit op de koop toe nemen. En de lekkage van de dakrand? Die is het gevolg van de slechte staat van het pannendak, waar boomblad tussen de dakpannen en de windveer zit.
Allemaal smoesjes vindt de woningeigenaar. Hij stelt de bouwer aansprakelijk en eist herstel van de gebreken. Binnen twintig werkdagen.

Wandtegelwerk

Tijdens de bezichtiging van het wandtegelwerk ziet de arbiter verticale scheuren. Strak recht naar beneden en op willekeurige plaatsen door de tegel. De wandtegels zijn gelijmd op vezelcementplaten met een verdiept einde, zo blijkt. De scheuren zitten ter plaatse van het regelwerk/de plaatnaden.
Een gevalletje ‘trekkracht’, oordeelt de arbiter. Volgens de verwerkingsvoorschriften van de fabrikant moeten de naden van de platen in natte ruimten worden afgewerkt met voegmiddel, vervolgens een voegband en afsluitend een gladde afwerking. Naast dat de voegband mist, zijn de platen ook niet geschrankt geplaatst. Hierdoor zijn kruisvoegen ontstaan.

De aannemer heeft zijn werk niet goed gedaan en dus wordt herstel toegewezen. Daaronder vallen ook alle voorbereidende werkzaamheden.

‘Nu je het zegt; ik ben de voegband helemaal vergeten’

Klokconstructie

De lekkende klokconstructie dan. De twee steunen van de klokkenstoel gaan door gaten in twee nokpannen naar binnen. Aan de onderkant van de nok, ter plaatse van de geboorde gaten, is geen voorziening aangebracht om die gaten waterdicht te maken. Hoe kan het anders dat de stalen bouten van de klokkenstoel aan de binnenzijde zijn gecorrodeerd? Het plafond is weliswaar overgeschilderd, maar de ondergrond is bobbelig als gevolg van permanente vochtbelasting. De dakdoorvoer ten behoeve van het trekkoord van de klok is door de aannemer dichtgekit. Alleen is daarmee de lekkage niet verholpen. Erger nog, de klok functioneert niet. Wat wel de afspraak voor de opknapbeurt was.

Een gebrek dat opnieuw op het conto van de aannemer kan worden bijgeschreven. Hij moet de constructie bij de stalen steunen waterdicht maken en een hoedje plaatsen op het trekkoord van de klok. Bovendien moet kit bij de dakdoorvoer worden verwijderd.

Dakrand

Aan de binnenzijde van de aanbouw constateert de arbiter op twee plekken bruine verkleuringen. Waaronder bij de aansluiting op de balk. Uit foto’s blijkt dat het metselwerk daar is verwijderd van de dekspaan. Daardoor zullen dunne plekken (zonder stenen achtergrond) zijn ontstaan in het gevelstucwerk, vermoedt de arbiter. Door de smalle windveer wordt de afdekking dan marginaal.

Verder ziet de arbiter dat de windveer ongeveer 1,5 centimeter voorbij de lat waarop die is vastgezet steekt. Dit detail is, gezien de stevige winddruk, onvoldoende om als ontspanningshol te functioneren. Nog afgezien van het feit dat hier met klosjes had moeten worden gewerkt. De genoemde lat staat 0,5 centimeter los van de muur.

De loden afdekking had een verholen goot moeten vormen. In de uitvoering is dit niet zo gemaakt: het lood is op de pannen gelegd. Het hoogteverschil tussen het lood en de pannen is hierdoor nihil. Door capillaire werking wordt water dat over de pannen stroomt naar binnen gezogen. Met een natte halfsteens muur als resultaat.

Ook op dit punt trekt de aannemer dus aan het kortste eind.

Termijn

Het zal zweten worden voor de vakman: hij krijgt twintig dagen de tijd om van de opknapbeurt alsnog iets moois te maken. En het zijn niet alleen de herstelkosten waar hij voor opdraait. De proceskosten à 2.500 euro komen er nog bij.

Bewerkt naar het desbetreffende verslag van de Raad van Arbitrage

Geschilnummer 36.730

Tekening: Tony Tati/Pennestreek