Als u de kop van deze column leest denkt u wellicht aan de stikstofcrisis, de energiecrisis of de woningbouwcrisis, maar deze staan nog niet in de schaduw van de grootste crisis voor ondernemers. Ik heb het over de REGELCRISIS.
Van alle bedrijven in de bouw in Nederland heeft 85 procent een omzet van minder dan 5 miljoen euro en deze ondernemingen worden al sinds decennia opgescheept met meer en meer regels waaraan ze moeten voldoen. Dit heeft tot gevolg dat één op de vier bedrijven die we begeleiden, deze regelgeving als belangrijkste argument geeft om te stoppen met hun bedrijf en ons de opdracht geven het bedrijf te verkopen. Olde Hartman Advies BV wordt trouwens zelf ook knettergek van al die regels, maar gelukkig hebben wij niet zo veel ‘personeel’ (misschien kent u het Joodse gezegde: ‘ik wens u veel personeel’).
Het lijkt er soms op alsof er steeds maar weer nieuwe regels worden geïntroduceerd
Een klein bedrijf met vijf tot tien werknemers, heeft te maken met bijna dezelfde regelgeving als een heel groot bedrijf. Daarentegen heeft het grootbedrijf meerdere personen in de organisatie die samen een deel van de taken uitvoeren. Bij het kleine bedrijf komt alles veelal terecht bij steeds dezelfde persoon, oftewel de ondernemer zelf. En het lijkt er soms op alsof er vanuit de ambtenarij steeds maar weer nieuwe regels worden geïntroduceerd, waaraan een bedrijf moet voldoen.
Wanneer houdt dit een keer op? Als dat niet gebeurt, is binnenkort de ondernemer van een mkb-bedrijf alleen maar bezig met heel veel rompslomp, maar niet met zijn feitelijke werk. Als dit het gaat worden, dan is er geen enkele ondernemer meer die plezier houdt in zijn werk en dat betekent het einde van het mkb-bedrijf. Maar misschien ben ik te pessimistisch en gaat de crisis nog vele jaren door.
De spijker op zijn op! De grootste crisis is de onzichtbare omdat we in Nederland kennelijk accepteren dat de overheid steeds meer regels opstelt waardoor de adviesbureaus volop facturen kunnen sturen en de hardwerkende mkb-er door de (regel-)bomen het bos niet meer ziet, en niet aan zijn kerntaken meer toekomt.
Een foutje in het artikel: het is niet zo dat de ondernemer van een mkb-bedrijf “binnenkort alleen maar bezig is met heel veel rompslomp, en niet met zijn feitelijke werk”. Dit is helaas al enige tijd de zwaar frustrerende praktijk…..