Bij de bevoorrading van hoge stellingen met reachtrucks ontstaat volgens de opdrachtgever een gevaarlijke situatie in de bedrijfshal. Boosdoener is de nieuwe betonvloer, die daarom geheel moet worden vervangen. De arbiter beslist anders.
Vast staat dat de opdrachtgever uit kostenoverweging heeft gekozen voor een staalvezelbetonvloer in plaats van een traditionele betonvloer met wapeningsnetten. De gevolgen van deze keuze zijn in beginsel voor zijn rekening. Vast staat ook dat het ontwerp van een staalvezelbetonvloer – in dit geval 150 mm dik – voor toepassing in de bedrijfshal niet ondeugdelijk is. Op de aannemer rustte daarom geen waarschuwingsplicht.
Een staalvezelbetonvloer moet in vakken worden ingezaagd om op die plaatsen krimpscheuren te laten ontstaan. Dat heeft de aannemer ook gedaan. De arbiter constateert dat twee van deze schijnvoegen als gevolg van de krimp van de betonvloer een breedte van circa 15 mm hebben gekregen. De overige schijnvoegen hebben nog de oorspronkelijke breedte van circa 5 mm. Ter plaatse van een brede voeg bewegen de vloerdelen aan beide zijden van die voeg afzonderlijk van elkaar in hoogte wanneer de reachtruck er overheen rijdt. De randen van de betonvloer zijn hier kapot gereden.
Daarnaast meet de arbiter een vloerdikte variërend van 109/115 mm tot 145 mm, met een gemiddelde dikte van 120 mm. Een forse afwijking ten opzichte van de over eengekomen 150 mm. De aannemer heeft daarmee niet geleverd wat het bestek van hem verlangde.
Over de vlakheid is de arbiter duidelijk. Er is een vlakheidsafwijking in de vloer gemeten van maximaal 4 mm. Dit valt binnen de door de opdrachtgever voorgeschreven norm: Zeile 2 van DIN 18202 (toelaatbare onvlakheid van 9 mm over een lengte van 1,5 m). Dat de toegestane afwijkingen veel te ruim zijn voor het gebruik van reachtrucks komt voor rekening en risico van de opdrachtgever zelf.
Omdat niet is aangetoond dat in de dikte van de betonvloer, noch in de onderliggende lagen een oorzaak voor de problemen zit, gaat de arbiter over tot de conclusie. De aannemer is aansprakelijk voor de bovenmatig opgetreden krimp. Volledige vervanging van de betonvloer is echter buiten alle proporties. Volstaan kan worden met vervanging van de twee haaks op elkaar staande stroken van de vloer die grenzen aan de twee brede voegen. In totaal 300 m2 betonvloer. Uiteraard zodanig gekoppeld dat werking geen schade oplevert. Ook komt de opdrachtgever een vergoeding toe vanwege de vloerdikte à 38.000 euro. Beide partijen dragen in gelijke mate de proceskosten à 13.356,38 euro.
Bewerkt naar het desbetreffende verslag van de Raad van Arbitrage
Geschilnummer 34.808
Tekening: Pennestreek/Tony Tati
Dit artikel verscheen in mei 2016 in het blad Aannemer. Klik hier voor een (proef)abonnement.
Discussie zien we graag op Aannemervak, maar wel met respect voor elkaar. Wij vragen daarom om onder volledige naam te reageren. Lees onze andere regels voor discussie hier. Met het plaatsen van een reactie verklaart u zich akkoord met deze regels.