Arbitrage | Wandtegels badkamer van grijs naar bruin

Het valt een opdrachtgever bij de voorschouw al op: de kleur van de wandtegels in de badkamer en het toilet is niet dezelfde als hij heeft uitgekozen. Een klacht die ook keurig op het proces-verbaal van oplevering staat vermeld. De aannemer haalt er zijn schouders voor op.

Met een nog natte handtekening onder de koopovereenkomst besluit de kersverse eigenaar van een appartement meteen de vloer- en wandtegels voor de toiletruimte en de badkamer uit te kiezen. Aan de hand van een proefopstelling op het kantoor van de verkopend makelaar. De bij die opstelling vermelde nummers worden door hem opgezocht op het digitale portaal van de aannemer. De bestelling: 3W7 Sagrestano 25×40 Antraciet mat voor de wand en 3V1 Sagrestano 45×45 Zwartgrijs mat voor de vloer.

Voorschouw

Bij de voorschouw wordt de opdrachtgever geconfronteerd met een bruinige wand op een donkergrijze vloer. Spuuglelijk, en zeker niet de kleur die hij heeft uitgekozen. De aannemer is het daar niet mee eens: dit is wat zijn klant wilde. Partijen komen er onderling niet uit en maken er een zaak van. De woningeigenaar eist 5.900 euro, de kosten van herstel door een derde.

Bruin versus grijs

Eenmaal ter zitting toont de aannemer de wandtegel die volgens hem door de woningeigenaar is uitgezocht en hij heeft aangebracht. Een typenummer of codering daarop ontbreekt. En inderdaad, de getoonde tegel is identiek aan de wandtegels in toilet en badkamer. Die tegel en de wanden zijn bruinig van tint. De vloeren zijn donkergrijs. Daar zijn partijen het in elk geval over eens. Volgens de opdrachtgever was de wandtegel bij de makelaar echter ook donkergrijs, passend bij de vloer.

Foto’s

De vraag is dus of hij nu een bruinige of een (donker- of antraciet) grijze wandtegel heeft besteld. Die blijkt lastiger te beantwoorden dan gedacht. De foto’s die zowel de opdrachtgever als de aannemer laat zien, zijn volgens de arbiter niet doorslaggevend. De kleur op een foto is immers nooit helemaal duidelijk. Datzelfde geldt voor een website: de tegel zal op verschillende beeldschermen niet steeds dezelfde kleur hebben. De proefopstelling met daarin de wandtegel in kwestie had duidelijkheid kunnen bieden, ware het niet dat die inmiddels is vernietigd.

‘Welke kleur wandtegel heeft de opdrachtgever nou besteld?’

Oordeel

De arbiter gaat uit van het volgende. Het is niet waarschijnlijk dat iemand een bruinige wand uitzoekt bij een donkergrijze vloer. Bovendien duidt ook de omschrijving van de tegelkleur (antraciet) naar Nederlands taalgebruik op een donkergrijze en niet op een bruinige tegel. Zo bezien, heeft de opdrachtgever dus een grijze tegel besteld. Door bruinige wandtegel aan te brengen, is de aannemer tekortgeschoten in de nakoming van zijn contractuele verplichtingen.

Schadevergoeding

Vervangende schadevergoeding is hier op zijn plaats. Maar gaat het dan om een bedrag van 5.900 euro zoals de opdrachtgever vordert, of is de beoogde 2.000 euro van de aannemer genoeg? Het gaat om 32 vierkante meter wandtegels, aldus de arbiter. Het vervangen van de tegels – en het bijkomende sloop- en stucwerk – is niet nodig. Volstaan kan worden met een nieuwe tegellaag over de oude tegels heen. Een bedrag van 70 euro per vierkante meter is daarvoor reëel (2.240 euro). Daarnaast moeten sanitair, kranen en douchewand worden gedemonteerd, waarvoor de arbiter een bedrag van 200 euro toekent. In totaal komt hij dan uit op 2.952,40 euro inclusief btw.

Het gelijk – of ongelijk zo je wilt – is aan beide kanten even groot: 50 procent. De aannemer moet de helft van de proceskosten à 5.831,07 euro betalen. De opdrachtgever heeft echter geluk. Aangezien hij in dit woningborggeschil voor minder dan 75 procent in het ongelijk is gesteld, komt er geen rekening zijn kant op. Hij krijgt zelfs 380 euro toe, zijnde de aanvraagkosten.

Bewerkt naar het desbetreffende verslag van de Raad van Arbitrage

Geschilnummer 81.678

Tekening: Tony Tati/Pennestreek