Kunstharsgebonden gietvloeren zijn populair. Dat is vooral vanwege het naadloze karakter van dit type vloerafwerking. De teleurstelling is dan ook groot als er aders of zelfs scheuren in ontstaan. Dit vormt vaak een discussie tussen de betrokken partijen, want wie is er nu verantwoordelijk? Een opname en analyse van de situatie kunnen duidelijkheid brengen.
Bewoners van een nieuwbouwwoning hebben gekozen voor een naadloze vloerafwerking in de vorm van een kunstharsgebonden gietvloer. Deze polyurethaan gietvloer (PU-gietvloer) werd aangeboden in een dikte van 3 mm, samen met de gebruikelijke algemene voorwaarden van het bedrijf, waar ze de vloer kochten.
Vervolgens is de kunstharsgebonden gietvloer aangebracht op de cementgebonden dekvloer in de woning. In deze dekvloer was vloerverwarming opgenomen. Na de uitvoering zag de vloer er mooi uit, maar na enige tijd begonnen zich aders in de vloer af te tekenen. Dit waren aanvankelijk min of meer rechtlijnige patronen die met name bij strijklicht zichtbaar waren. Na verloop van tijd werd de aftekening zichtbaarder en werden ook vertakte lijnen zichtbaar. Reden voor de bewoners aan de bel te trekken.
Onderzoek naar aders in kunstharsgebonden gietvloer
De bewoners reclameerden als eerste bij het bedrijf dat de gietvloer heeft aangebracht. Deze wees elke verantwoordelijkheid af. Gewezen werd op de ondergrond en de algemene voorwaarden waarin stond dat zij niet aansprakelijk waren voor aders die ontstaan bij scheuren in de ondergrond. De aannemer werd vervolgens aangesproken, die weer verwees naar het bedrijf dat de gietvloer had aangebracht.
TechnoConsult werd gevraagd de situatie te beoordelen. Bij een bezoek op locatie werd, in het bijzijn van de betrokken partijen, onder meer het volgende vastgesteld:
- Het was onduidelijk of er een opstookprotocol was gevolgd.
- De draagvloer (constructievloer) bestond uit een kanaalplaatvloer.
- Op de kanaalplaatvloer is de cementgebonden dekvloer aangebracht met vloerverwarming, in beginsel hechtend. In de dekvloer zijn verder geen krimpvoegen aangebracht.
- Na vochtmetingen is begonnen met de uitvoering van de gietvloer. Er was ter plaatse van één inspringende hoek een scheur aanwezig. Deze is dichtgezet alvorens de gietvloer werd aangebracht. Bewoners is verteld dat dit nodig was om aders in de gietvloer te voorkomen.
- De nu aanwezige scheuren kwamen vooral voor bij inspringende hoeken en versmallingen in het vloerveld. Een consequent patroon dat samenvalt met de plaatnaden is niet vastgesteld.
- Met kloppen werd vastgesteld dat delen van de vloer onthecht waren. De aders vertoonden geen patroon dat samenviel met deze onthechte delen.
- De dikte van de gietvloer voldeed met 1,5 mm niet aan de aangeboden 3 mm.
Een PU-vloer kan zelf niet scheuren of vervormen als de ondergrond niet scheurt.
Factoren om rekening mee te houden
Voor de beoordeling spelen de volgende zaken een rol. Een PU-gietvloer is in enige mate elastisch. Dat betekent dat deze bij een scheur vervormt, wat zicht aftekent bij lichtinval. Wordt de vervorming te groot, dan kan deze gaan scheuren. Een PU-gietvloer kan zelf niet scheuren of vervormen als de ondergrond niet scheurt. De laagdikte is daarbij wel van belang voor de mate waarin dan aftekening ontstaat of het scheuren van de PU-gietvloer.
Cementgebonden dekvloeren zijn onderhevig aan krimp. Dat zal vooral in de eerste weken optreden. Echter, als er nadien nog thermische beweging ontstaat (door vloerverwarming) komt dit boven op de spanning die al in de vloer zit en kunnen er scheuren ontstaan. De scheuren concentreren zich doorgaans bij versmalde zones in het veld of bij inspringende hoeken, hetgeen ook hier het patroon is.
De plek van de scheuren kan bij het aanbrengen van een dekvloer worden gestuurd door het aanbrengen van krimpvoegen. Dit voorkomt dat er grillige scheuren ontstaan. Ontbreken er krimpvoegen, dan is de kans groot dat er scheuren gaan ontstaan. In de huidige voorschriften voor cementgebonden dekvloeren is niet voorgeschreven dat een dekvloer moet hechten. Dit geldt alleen indien dit expliciet is overeengekomen (wat hier niet het geval is), en dan nog mogen losse plekken voorkomen. De plaatselijke onthechting kan in die zin dus niet als gebrek in de uitvoering worden beschouwd.
Opstookprotocol
Bij vloerverwarming kunnen er door verhinderde vervorming vertakte scheuren ontstaan. Eigenlijk is dit wat werd aangetroffen nadat de vloerverwarming in gebruik was genomen. Daarom ook is het van belang een opstookprotocol te doorlopen voor het aanbrengen van de PU-gietvloer. Of en wanneer dit is gedaan was hier niet duidelijk.
Het kan voorkomen dat door kruip van de dragende vloerelementen ook scheuren ontstaan in de dekvloer en daarmee aders in de PU-gietvloer. Dit verband is hier niet vastgesteld en bovendien zijn de aders al snel ontstaan. De gebreken zijn dus niet toe te schrijven aan de constructieve vloer.
Esthetisch aspecten
In de SBR-CUR-richtlijn ‘Specificatie van kunstharsgebonden gietvloeren op esthetische aspecten’ wordt ingegaan op aders en scheuren in dit type vloer. Daarin is beschreven dat indien nadien scheuren in een dekvloer ontstaan met als resultaat aders in de gietvloer, dit niet als gebrek wordt aangemerkt. Zijn deze er wel, dan moet worden gewaarschuwd voor de kans op doortekenen. Zelfs indien herstel wordt uitgevoerd is het verstandig dit te doen. In dit geval was dat nagelaten.
TechnoConsult oordeelt dat als krimpvoegen ontbreken, de kans groot is dat er scheuren gaan ontstaan in de dekvloer. Deze scheuren leiden vervolgens tot aders of zelfs scheuren in de PU-gietvloer. Een te dun aangebrachte gietvloer vergroot dit risico zelfs.
Zijn er wel krimpvoegen aanwezig, dan kan de PU-gietvloer ook een ader of scheur gaan vertonen als er geen maatregelen worden genomen, zoals het formeren van een voeg op die plaats. Daarmee is de naadloze vloerafwerking ter ziele. Zie daar het dilemma. Het scheuren van de dekvloer is mogelijk, maar het hoeft niet altijd te gebeuren. Dit geldt ook voor het ontstaan van aders, of erger: een scheur in de PU-vloer.
Het is niet aan TechnoConsult om de verantwoordelijke aan te wijzen. Dat moet blijken uit de analyse van het rapport door bijvoorbeeld een jurist. Dat is nodig omdat onderlinge afspraken vaak – alsook in dit geval – niet bekend zijn. Elke partij heeft zijn eigen rol, ook in het verstrekken van de juiste informatie.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in Aannemer 7 – 2023.
Discussie zien we graag op Aannemervak, maar wel met respect voor elkaar. Wij vragen daarom om onder volledige naam te reageren. Lees onze andere regels voor discussie hier. Met het plaatsen van een reactie verklaart u zich akkoord met deze regels.