In een aantal artikelen gaan we in op de positie van de consument die een seriematige nieuwbouwwoning koopt. We volgen hiervoor Jos die momenteel een nieuwbouwwoning laat bouwen. In hoeverre wordt hij bijvoorbeeld geïnformeerd over de bouwkwaliteit van zijn woning en hoe is het systeem van kwaliteitscontrole onder de huidige wetgeving ingericht?
De vorige keer hebben we al gezien dat een consument bijzonder karige informatie ontvangt over zijn te bouwen woning: enkele schetsmatige tekeningen en een summiere omschrijving, waarmee dus uiteindelijk zal moeten worden beoordeeld of de juiste kwaliteit is geleverd.
In dit artikel kijken we kort naar de kwaliteitscontrole. Wie controleert nu eigenlijk tijdens de bouw of de consument krijgt wat aan hem verkocht is? Bij oplevering van een woning mag de consument een expert meenemen om de eindkwaliteit te beoordelen. Los van het feit dat er weinig basis is waarop gecontroleerd kan worden (de benodigde gegevens hiervoor ontbreken immers) kan op dit moment in het bouwproces ook niet meer gecontroleerd worden of bijvoorbeeld alle gevoelige aansluitingen als water- en luchtdichting correct zijn uitgevoerd.
We gingen te rade bij de gemeente. In antwoord op onze vraag ‘wie controleert de bouwkwaliteit’ kregen wij het volgende antwoord (samenvatting): Bouw- en woningtoezicht controleert steekproefsgewijs op bijvoorbeeld de hoofddraagconstructie. Dan moet dit moment echter wel aangegeven worden door de vergunninghouder en dat gebeurt vaak niet, waardoor wij niet weten wanneer te controleren….Het is dus niet zo dat wij de bouwkwaliteit bewaken, daarvoor bent u zelf verantwoordelijk. Als consument ben je dus zelf ‘verantwoordelijk’ voor de bouwkwaliteit. Interessant…
Hoe zit het dan bij de aannemer? Jos stelde de vraag aan de kopersbegeleider en die gaf als antwoord dat de kwaliteitscontroles uitgevoerd zouden worden volgens het interne kwaliteitssysteem van de aannemer. Het verbaast u waarschijnlijk niet dat Jos als consument geen inzage of informatie kon krijgen over de kwaliteit van zijn woning of andere informatie over het kwaliteitssysteem van de aannemer.
Dat is nu precies een van de punten waarom de Wet kwaliteitsborging in ontwikkeling is. Het is momenteel totaal niet inzichtelijk of en hoe de afgesproken kwaliteit behaald wordt, laat staan dat het op een transparante wijze aantoonbaar is. Ondertussen verschuilen partijen zich achter het systeem en blijft de consument achter met een woning waarvan hij maar moet hopen dat het goed zit.
‘Maar u krijgt toch garantie’, zei de aannemer. En die garantie gaan wij onderzoeken voor het volgende artikel. Want welke garanties krijgt een consument dan? En voor welke periode? Ongetwijfeld wordt dat weer interessante materie.
Bert Videler helpt bouwbedrijven met kwaliteitsborging, bijvoorbeeld ter voorbereiding op de Wet kwaliteitsborging. Hij schrijft hier in elke editie van Aannemer over. Lees al zijn bijdragen hier.
Garantie op materialen en/of onderdelen is leuk maar een beter toezicht op de verwerking van materialen en onderdelen kan een veel grotere zekerheid geven. bijvoorbeeld: een goed (en gecertificeerd) kozijn wat niet volgens voorschrift is gemonteerd kan voor veel schade leiden.