Tijdens de verbouwing die ons nieuwe huis recentelijk onderging, was ik daar zelf dagelijks bij betrokken. Het was een grote verbouwing die enkele maanden in beslag nam, maar een minibouwwerk bij wat ik normaal gewend was mee te maken. Op die kleine schaal voelde ik me toch als een vis in het water.
Als rechtgeaard bouwadviseur lette ik scherp op de kosten, hoewel het allemaal aangenomen werk betrof. Toch kon ik het niet laten om de gecontracteerde bedrijven voor renovatie, schilderen, vloeren leggen, woning- en tuininrichting kritisch in hun handelen te volgen. Misschien valt dit onder de term ‘beroepsdeformatie’?
Het viel me op dat iedereen zeer efficiënt was in het bestellen en verbruiken van materialen. Er werd niets overbodigs aangevoerd of verwerkt. Daar zouden ze geen schade aan leiden. Immers iets verkeerd of te laat bestellen, verkeerd inmeten en afzagen, werk niet afmaken alvorens met een ander deel te beginnen, kan heel gemakkelijk leiden tot wat in het vakjargon faalkosten wordt genoemd. Ook op het gebied van urenbesteding zag ik, op één bedrijf na, geen grote problemen. Men had kennelijk de begroting, voorbereiding, uitvoering en oplevering goed voor elkaar.
Dat ene bedrijf trok mijn aandacht. De begrote en bestede uren correspondeerden niet met elkaar. Er was niets mis met de, in goed vertrouwen, afgestane begroting. Degelijk en tot in het kleinste detail uitgewerkt, lof daarvoor. Ook viel niets op te merken over de werkkwaliteit. Op de begrote uren was vervolgens de planning gemaakt. Al snel bleek het daar helemaal mis te gaan. In goed overleg met iedereen hadden we gezamenlijk afspraken gemaakt en sloten de verschillende werkzaamheden strak op elkaar aan. Dat ene bedrijf liep al snel uit de pas. Het bleek dat men keurig de te besteden uren had begroot, maar in de daadwerkelijke besteding vielen grote gaten.
Mijn analyse stuitte al direct op een aantal punten waar ik het ook vaak bij andere bedrijven fout zie gaan. Geen volle dagen werken, dagen afwezig zijn, deelwerkzaamheden niet afronden, snel noodvoorzieningen treffen voor anderen die wel de planning volgen en dus ‘in de weg’ dreigen te gaan lopen en ten slotte niet voldoende evalueren, waardoor dergelijke zaken voor de toekomst kunnen worden voorkomen. Kortom, je zag dat de manuren uit de klauwen gingen lopen. Gevolg was dat er moest worden overgewerkt in de avonden en weekenden om de in overleg opgestelde planning te halen. Onnodige kosten, dus faalkosten.
Nou kun je zeggen: ach dat kan gebeuren, so what? Toen ik dit onderwerp – ik kon het als adviseur niet laten – indringend ter sprake bracht, bleek dat dit probleem niet op zichzelf stond. Het was een regelmatig terugkerend punt bij dat bedrijf. We hebben er later uitgebreid over gesproken. Niet om de betweter uit te hangen, maar om aan de hand van berekeningen duidelijk te maken dat er op jaarbasis een aantal procenten kostenvermindering te halen valt. Met als gevolg een beter rendement. Mooi meegenomen, toch?
Misschien stof tot nadenken tijdens de kerstvakantie? Succes en fijne dagen gewenst.
Discussie zien we graag op Aannemervak, maar wel met respect voor elkaar. Wij vragen daarom om onder volledige naam te reageren. Lees onze andere regels voor discussie hier. Met het plaatsen van een reactie verklaart u zich akkoord met deze regels.