Snapt u het nog? Wij als Olde Hartman Advies houden al meer dan 30 jaar de cijfers in de bouw in de gaten en het resultaat is gemiddeld gezien slechts 2 tot 4 procent. In de prijsvorming gaat het (altijd) ontzettend scherp. Maar waarom gebeurt dit ook nog als het redelijk druk is in de bouw?
Ik heb het niet over de particuliere aan- en verbouw. Het betreft projecten die nooit door zzp’ers kunnen worden gemaakt; de professionele bedrijven pakken ze op. De markt is in een half jaar tijd 180 graden gedraaid en de ondernemers die ik spreek, klagen nog steeds over de prijzen in de bouw.
Toen dacht ik aan mijn bordje Brinta-pap. In mijn jeugd kreeg ik elke morgen een bordje Brinta-pap en op een ochtend was het een bordje havermout. Mijn moeder had geen Brinta meer in huis, maar wel havermout. Ik vond havermout maar niks en wilde alleen maar Brinta.
Zo zit de bouw ook in elkaar. Kom je als jonge man of vrouw van de studie en je bent nieuw in de bouw, dan word je opgevoed met: we moeten ‘scherp’ zijn. Als iedereen in de prijsvorming ‘scherp’ is opgevoed, dan zit het dus in onze genen dat we geen geld willen verdienen.
Het uurloon van een vakman in de bouw is veel lager dan dat van bijvoorbeeld een automonteur of elektricien. Verdienen deze vaklieden dan veel meer als onze vaklieden? Nee. Maar deze andere bedrijfstak is niet opgevoed met ‘een bordje Brinta-pap’.
Nu zou je kunnen zeggen: ik doe daar niet aan mee. Maar dan heb je nog te maken met andere bedrijven of mensen die ‘alleen maar Brinta-pap’ willen.
We zijn vrijwel altijd capaciteit gestuurd en veel minder resultaatgestuurd. Omzet zegt niets; het gaat me om de brutomarge die we kunnen realiseren. Als organisatieadviseur stuur ik dus altijd aan op brutomarge.
Scherp inschrijven is vaak ook gegegeven vanuit de noodzaak het personeel aan het werk te houden. De marktwerking is een slecht instrument. Opdrachtgevers kunnen beter selecteren op andere factoren dan prijs. Ik durf te beweren dat het resultaat voor beide vele malen beter is.