Blog | Slim beleid heeft slimme input nodig van de bouwsector

We hebben grote en kleine vraagstukken, die variëren van ongemak tot ongewis. Ongemak gaat bijvoorbeeld over het Torentje bij het Binnenhof, dat vanwege brandgevaar moest worden ontruimd. Dat gaf een hoop gedoe, met name omdat de ambtenaren het nog niet voor elkaar hadden om de digitale netwerken afdoende te beveiligen tegen dreigingen van buitenaf. Dat dit moment zou komen, was al langer bekend, maar voor de betreffende medewerkers geeft het toch wat ongemak.

Van een andere orde is bijvoorbeeld de bouw van windmolens. Enerzijds zijn die bedoeld om de maatschappij te kunnen blijven voorzien van energie, anderzijds geven die voor de omgeving veel ongemak, of zelfs hinder. Horizonvervuiling, slagschaduw, geluidsoverlast, ondergrondse trillingen enz. Daarop aansluitend, en iets meer dan ongemak, is het feit dat de energie die wordt opgewekt door de gigantische molens, vaak nergens naartoe kan. Een te krappe infrastructuur, netcongestie, maakt dat we investeren in vergaande verspilling met een ongewisse uitkomst voor de partijen die in die nieuwe energiebronnen hebben geïnvesteerd. Dat zijn vaak boeren, die al slachtoffer waren van de CO₂-crisis en hun inkomsten op een andere manier moesten gaan realiseren. Ook zij blijven nu in het ongewisse.

Ongewisse uitkomsten

Dan komen we toch ook weer bij de opdracht om CO₂ te reduceren, met alle consequenties van dien. Projecten die het ongemak van de lange files hadden moeten verhelpen, hebben lange tijd stil gelegen. De bouwsector heeft eronder geleden en daarmee de hele maatschappij, waarbij de uitkomst nog steeds even ongewis is. De opdracht is om 100.000 woningen per jaar te bouwen tot 2030, maar met een beetje geluk komen we dit jaar hooguit aan de 65.000. En dan is er het ongemak van de consument, voor wie het ongewis is of de nieuwe woningen, als ze al beschikbaar komen, nog te betalen zijn.  

Wat kan de bouwsector bijdragen om de ongemakken en het ongewisse te helpen verminderen? Een slimme visie, het formuleren van de benodigde randvoorwaarden zoals voldoende opleidingen, zekerheid dat de bestemmingsplannen tijdig worden gewijzigd en de vergunningen verleend, afspraken met gemeenten om de benodigde infrastructuren voor energie, mobiliteit, rioleringen etc. gelijktijdig mee te nemen, een goede orderportefeuille die voor de langer termijn zinvol is voor aannemers om in personeel te investeren. Dit zijn maar een paar voorbeelden, maar een goede, gedegen lobby zou daar enorm bij kunnen helpen.

Anneke Witte heeft als Expert Vastgoed en Infra ervaring in en een enorme passie voor de bouwsector. Haar belangstelling gaat uit naar projecten in de uitvoeringsfase en naar de wijze waarop de overheid voorziet in de randvoorwaarden om te kunnen bouwen. Ze bewondert bouwers vanwege hun grote aanpassingsvermogen. Lees alle blogs van Anneke Witte.