Vergeetachtig

Nieuwe boeiboorden. Ze stonden nog niet zo lang geleden bovenaan mijn verlanglijstje. Op de voet gevolgd door een complete toilet make-over (keer twee) en een traprenovatie. Ons huis was als het ware aannemer’s hoop in barre tijden. Er viel genoeg te halen. En daar hebben we tijdens onze zoektocht naar een geschikte allround vakman geen geheim van gemaakt. Het was overduidelijk: wie goed werk op boeiboord gebied leverde, had een streepje voor als het om de andere klussen ging.

Geen Werkspot of Marktplaats Klussen voor ons. Ouderwets googelen leverde drie aannemers uit de regio op. Trouwens niets dan lof voor de acquisitie aanpak van de eerste twee. Die namen tenminste nog een ladder mee om de oude boeiboorden aan een grondige inspectie te onderwerpen. Heel zinvol als je een kloppende offerte wilt maken. De derde genodigde wilde het werk gewoon niet. Had er geen zin in. Verborg vast ergens een goed gevulde sok. Dat kan niet anders.

De zelfstandige verbonden aan een franchiseformule vergat de ladder. Vergat overigens ook de tijd van de afspraak. Vergat zich te excuseren voor het (ruim een uur!) te laat komen en vergat een hand te geven. Vervolgens keek hij vanaf de grond naar het dak om droogjes op te merken dat de verrotte en afgebladderde boeiboorden inderdaad aan vervanging toe waren. Joh! Een rolmaat had hij niet nodig; het aantal meters bepaalde hij op het oog. Opschrijven kon hij ze niet, want hij was pen en papier vergeten. Evenals zijn visitekaartje. En de offerte? Die moeten we nu nog krijgen.

Inmiddels hebben we onze huisaannemer gevonden en zijn praktisch alle klussen naar tevredenheid geklaard. Wij blij, hij blij. Nog regelmatig moet ik aan de vergeetachtige ondernemer denken. Hopelijk heeft hij meer verstand van bouwen.